Historie

 

Sinds oktober 1992 wordt het materiaal betreffende de historie van onze kerk gestructureerd gearchiveerd.
Dit is geen vrijblijvende zaak, aangezien er aan archivering bepaalde regels zijn verbonden.
Het archief is bij ons in de goede handen van Tineke Sytsema – Kalkman en Jan Bluemink.

 

 

Onze kerk is van origine een Gereformeerde Kerk en dateert van 1888. 
​Een eerste kerkgebouw kon in 1889 in gebruik worden genomen. Na enkele decennia werd dit gebouw al te klein en gaf men aan architect J. Rothuizen & Zoon te Heelsum de opdracht een ontwerp voor een nieuw kerkgebouw te tekenen. De aannemers Haring en de Liefde bouwden het in 1912 voor het bedrag van f.10.000,=. 

In 2012 is het honderdjarig bestaan feestelijk gevierd. Ter ere van die gelegenheid is het litugische centrum ingrijpend veranderd. We nemen u mee langs de belangrijkste ontwikkelingen in de afgelopen eeuw.

We hebben een práchtig, bijzonder orgel, een Bevington & Sons. Deze Engelse firma uit Londen is in 1794 opgericht en bleef bestaan tot ongeveer 1940. Ze bouwde meer dan 2500 orgels die overal ter wereld terecht kwamen.
In welk jaar ons orgel is gebouwd is niet precies bekend, maar ze heeft als serienummer 508, en dat zou er op kunnen duiden dat het instrument rond 1860 moet worden gedateerd.
Evenmin weten we voor welke kerk het oorspronkelijk werd gebouwd, maar voordat het in 1981 naar Nederland werd gehaald, stond het in de Lady Margaret Church in Walworth, Londen. De Engelse orgelmaker Martin Renshaw werd op verzoek van de verkoper ingeschakeld om het orgel over te plaatsen en herstelwerkzaamheden te verrichten.
​In 2005 is het instrument volledig gerestaureerd.

 

 

Het kerkgebouw is de jaren door erg goed onderhouden. De buitenkant is aan de voorkant niet ingrijpend veranderd. Aan de achterkant is in 1972 De Schakel bijgebouwd t.b.v. het verenigingsleven. Al in 1985 vroeg dit om uitbreiding. Er werden lokalen bijgebouwd. De binnenkant van het kerkgebouw is daarentegen meerdere keren aangepast. In 1976/77 is de kerkzaal volledig vernieuwd. De houten vloer werd vervangen door beton. Tegelijkertijd werden voorzieningen getroffen in de fundering om de buitenmuren op te vangen. Het liturgisch centrum werd verhoogd en van een nieuwe kansel voorzien. Het ontwerp van die kansel is van de toenmalige predikant ds. D. Langhenkel.  Er werd een balkon aangebracht achter in de kerk. 

 

 

In 2011/12 werd het liturgisch centrum opnieuw onder handen genomen. De verhoging werd verkleind, de kansel verdween en de banken in de zijbeuken werden gehalveerd. Timmerman/gemeentelid dhr. Jan Bluemink, die de banken in 1976 had gemaakt, maakte deze keer van de kerkbanken die teveel waren geworden, het nieuwe liturgische centrum: het houtwerk rondom het podium, het meubilair, de standaarden voor doopvont en paaskaars en de handgrepen voor de nieuwe collectezakken. In de nis - leeg gekomen door het verwijderen van de kansel - is plaats gemaakt voor de liturgische kleden. Mw. Annie Zijlstra - Eeuwema - echtgenote van ds. E. Zijlstra die hier stond van 1985 - 1989 - heeft kleden, bijpassende stola's en tafeldkleedjes voor de kindernevendienst  geweven. De beide hoeken die waren ontstaan door de andere opstelling van de banken, kregen een eigen bestemming: aan de Eendracht kant kwam een Gedenkhoek; aan de dokterskant een tafel met bijzondere bezittingen. De historische kanselbijbel werd gerestaureerd en  kreeg een vaste plaats op de liturgietafel.

 

Uitgelicht

Binnenkort